پارسال... این موقع... تو پارکینگ پروانه خندیدم به لیلایی که ده دقیقه بعد از آشناییمون مکالمه رو با صحبت راجب اینکه "چقدر به مرگ فکر میکنم" ادامه داد... و من سر تکون میدادم و لبخند میزدم در حالی که درونم مسخرش میکردم. حسی که به این خاطره دارم الان، نشون میده چقدر آدما در طول یک سال تغییر می کنن.