تنها دلیل منطقیی که واسه زیاد سیگار کشیدن در مواقع اعصاب خوردی دارم همزاد پنداری با کارکترهای مورد علاقم تو فیلم های دارکه و الا بعد این همه وقت هنوزم نه دودش آرامش میده و نه هیچ کدوم از بهانه های یامفت دیگه ای که ملت واسه توجیه این کارشون میارن. همون موقع هم شروع به کشیدنش کردم صرفا واسه شکستن هنجار ها و ادامه ی حرکاتی بود که یه اسب رَم کرده از خودش نشون میده. دیگه با خودم ک تعارف ندارم.
و خب زن که باشی، آدامس سفیدم بجوی کم کم رنگش صورتی میشه به برکت رژ قرمز.